Nog maar 18 dagen, en de enige die dan mijn kamer zal bewonen is de kat! Afgelopen zaterdag had ik mijn 'afscheids' feestje in de kroeg en de meesten van jullie hebben het een super avond voor me gemaakt! De dag van tevoren was ik, zoals ook niet anders bekend staat, ontzettend aan het panieken omdat de helft (!) al afgezegd had! Ik dacht, Tamara organiseert ook eens een feestje en wát een sneue bedoeling!

Maar ik moet zeggen, degenen die hadden gezegd dat ze kwamen zijn ook echt allemaal gekomen en dus prijs ik mezelf des te meer gelukkig dat ik zulke goede vrienden heb! Dat brengt me meteen op de mindere kant van het verhaal, want diezelfde topvrienden moet ik de komende 5 maanden allemaal missen! En dat valt me nu, nu het zo dichtbij komt, erg zwaar. 'Zullen we naar Hardbass gaan?'. Dan ben ik er niet. 'Wat trekken we aan met carnaval?'. Dan ben ik er niet. Verjaardagen, Feestjes, Koninginnedag . . DAN BEN IK ER NIET! Nu weet ik wel, dat ik in Griekenland ook ontzettend leuke dingen mee zal maken, maar het is makkelijker om te weten wat je mist, dan om te weten wat voor leuks er nog komen gaat!

All grote voorbereidingen zijn nu ongeveer wel afgerond, Europese zorgpas aangevraagd, bankzaken geregeld, en een kamer vanaf de 16de Februari, waar ik, zover ik weet, met een 22-jarige Italiaan zal gaan wonen. Vermoedelijk komt er een maand later ook een 25-jarig meisje/vrouw uit Portugal wonen. Allemaal hebben we een eigen kamer, maar een gezamenlijke keuken, badkamer en huiskamer. En dit alles ligt in het noorden van Athene in de Gyzi wijk, op 1,5 kilometer afstand van de universiteit.

De enige stress die op dit moment nog speelt is mijn bagage. Één koffer, voor 5 maanden!? Dat is toch onmogelijk! Dan heb ik het nog niet eens over die asociale hoeveelheid kleding die ik het liefst allemaal mee zou nemen, maar wat te denken van lakens, handdoeken, laptop, alle mogelijke oplaadapparatuur, open schoenen, dichte schoenen . . Daarnaast, misschien wel het grootste probleem, zit ik de eerste twee weken zonder kamer! Op de één of andere manier kon geen enkele kamer eerder boeken dan 16 Februari, omdat het 2de semester dan pas start voor die organisatie! Deze Stay In Athens organisatie, gespecialiseerd in uitwisselingsstudenten, zou een kamer, dan wel niet m'n 'eigen' kamer regelen voor die periode, maar tot nu toe is er niks. Ik had allang gemerkt dat ze helemaal kriegel werden van al mijn mailtjes met antwoorden als: 'Als je nou echt zo nodig, perse een kamer blabla . .' Kortom, ik moest me niet zo druk maken en het komt wel goed. Uit mijn aangelegde collectie Griekse literatuur blijkt dan ook dat Grieken het niet zo nauw nemen met de tijd en al helemáál niet houden van stress. Ja ach, wie wel . . Nou goed, prima, als ik maar wel een kamer heb over 2 weken! Waar moet ik anders al die oer Hollandse prularia kwijt die ik van sommigen heb gehad ;)!